Dag 7: Een frisse duik in het meer en idyllische rust

Na een nacht vrij kamperen en vroeg gewekt door de eerste camperaars, die om 5.00 uur al vertrokken, nam Louisa voordat wij vertrokken naar de volgende plek een koude duik in het meer. Met haar speciale Zweedse zeep (biologisch afbreekbaar) kon ze zich gelijk even wassen. Nanne en Mats bekeken haar aangekleed vanaf de rand. Fris en fruitig, aangekleed en een ontbijtje achter de kiezen, ruimde zij de keuken op, klikte alle kasten dicht voor vertrek terwijl Nanne de TomTom instelde op Ostersund.

Op de route daarnaartoe zouden wij wel een plekje vinden, wisten wij al. TomTom heeft af en toe zin om van de gebaande paden af te gaan, dus werden wij de E45 afgestuurd en belandden in de echte rust. Geen kip te zien, af en toe een verdwaalde auto, maar verder rust, ruimte en natuur. De paarse lupinen in de berm deden Louisa aan haar jeugd denken. Ze stonden elke zomer door haar vader gekweekt in de tuin. Hier met velen tegelijk gewoon langs de weg. We reden langs idyllische dorpjes met authentieke rode huizen. Bij het zien van de rustige omgeving, zoals al eerder verbaasden wij ons niet waarom de Zweden zo ontspannen zijn. Ze lijken nooit haast te hebben, zijn vriendelijk en beleefd.

Na 90 kilometer stopten we bij een camping die ons wel wat leek. We hadden stroom nodig om de accu's weer te laden en een echte douche zo af en toe is ook best wel lekker. Een ruime camping aan wederom een prachtig meer. Het restaurant vulde onze buikjes met een heerlijke wildburger, op een homebaked broodje en frietjes, zo lekker hebben we ze in tijden niet gegeten. In de bediening werkte een schattig vrouwtje, ze droeg een crème met blauw geruite jurk en hoge schoenen. Rozig van het lekkere eten schoot bij Louisa Vrouwtje theelepel te binnen en ook Nanne kreeg gelijk dezelfde associatie. Toen ze later op de avond met haar quadover de camping scheurde om illegale kampeerders op te sporen was dit manusje-van-alles niet zo schattig. Betalen of wegwezen, gelijk heeft ze.

Na een avondwandeling om het meer en de zon de lucht rood te zien kleuren, dronken we een kop thee en speelden kaartspelletjes. Moe en voldaan doken we in bed.

Dag 8: Een extra dag bij Vrouwtje Theelepel

Omdat wij zo lekker stonden op de camping van Vrouwtje Theelepel besloten we er een extra dagje aan vast te plakken. Toen we ons hiervoor wilden melden, bleek hetzelfde vrouwtje ook nog het lokale brood te bakken. We kochten een heerlijk zuurdesembrood waar we en voor het ontbijt en voor de lunch heerlijk van aten.

Nanne en Mats deden jeu de boule, terwijl Louisa de camper een sopbeurt gaf en de stofzuiger was ook nodig.

De kasten weer uitgemest, de camper weer fris, de was aan de lijn. Tijd voor een wandeling. In het bos rond de camping bevonden zich grote vliegenzwammen, zo groot dat je bijna zou denken dat niet alleen Vrouwtje Theelepel, maar ook Pinkeltje zijn weg naar Zweden had gevonden.

En toen was het verhaaltje uit, eten, afwassen, spelletjes en iedereen een douche. Morgen is er weer een nieuw avontuur, want waar eindigen we dan?

Nomadische Groet:

Met onze harten vol avontuur en onze geesten verrijkt door al het moois dat we hebben meegemaakt, sturen we onze nomadische groeten naar iedereen die met ons meereist op deze geweldige reis.

Nanne, Louisa en Mats