Dag 11:

Nanne en Louisa vielen lastig in slaap, van de ene kant had de euforie greep op hun ziel, van de andere kant een beetje het besef moederziel alleen in de middle of nowhere te staan in een gebied dat bewoond wordt door beren. Louisa zag al voor zich, dat wanneer ze door het achterruit keek, in de ogen van een beer zou kijken. Uiteindelijk vielen ze in slaap en was er natuurlijk geen beer te bekennen.

Ooglapjes en sereen nachtgeluid

De vreemde gewaarwording van het niet echt donker worden in de nacht en de zon die al ruim voor 4.30 opkomt is ook nog wennen. Louisa heeft ooglapjes gekocht die alleen zij draagt: een uitkomst. We slapen als roosjes, het is doodstil, alleen een klein waterstroompje dat uitkomt in het meer geeft een sereen achtergrond geluid.

Op weg naar Stekkenjokk

Na een ontbijtje en een kop thee en koffie maken we ons rustig klaar om te vertrekken. Het regent en nu merken we weer wat het voordeel van een camper is. Geen gedoe met natte tenten etc. Om 11.30 rijden we weg van de geweldige plek en zetten koers naar Stekkenjokk, het hoogste punt van Zweden waar nog een geasfalteerde weg ligt.

Op de maanachtige hoogvlakte

Het is een druilerige rit, maar het is een bijzondere plek. De bomen verdwijnen, de wolken komen dichterbij en uiteindelijk lijkt het of we op de maan zijn geland. Overal zagen we stroompjes kabbelend water, het was er op zo’n bijna 900 meter hoogte wel iets frisser. Dus de winterjasjes aan en op onderzoek. Al snel zagen Mats en Louisa de keutels van misschien wel rendieren, die ze nog niet tegenkwamen.

Rendieren en watervallen

Na een kijkje bij een riviertje stapten we weer in de camper en reden we door richting de Trappstegforsen: de trappenwaterval. Na een tijdje zagen we, jawel: een stuk of drie rendieren grazen, helaas had Louisa haar telefoon niet startklaar bij zich om een foto te maken. Bij de waterval pauzeerden we en verbaasden ons over al het water dat daar over de rotsen bulderde. Het regende nog steeds toen we een leuke plek voor de nacht vonden aan hetzelfde bulderende water van de waterval eerder.

Contact met thuis en dreigend Onweer

Met veel moeite geven we het thuisfront een teken van leven. Het bereik van onze telefoons is lastig. Als Nanne een bericht binnenkrijgt dat er ernstige regenval wordt verwacht en even later de beelden ziet van auto’s die half onder water staan, klimmen we weer naar de rivier die kolkend onder ons ligt en sturen een berichtje naar huis dat wij hoog en veilig staan. Dat daarna een oorverdovend onweer boven ons hoofd losbarstte lezen jullie nu. Louisa moest denken aan die ene keer dat ze met haar ouders op vakantie was en zelfs haar vader bang werd. Mats kroop tegen zijn moeder aan en deze las hem voor uit de Grijze jager, ze had moeite om boven de herrie van de rivier, de regen op de camper en het onweer uit te komen.

Samen in de camper, hopend op beter weer

Na een soepje met stokbrood en diverse potjes UNO, doken ze in bed. De bulderende rivier naast hun, hopend op beter weer de volgende dag.

Dag 12: Een onrustige nacht in de Wildernis

Na een ontbijtje en een kop thee en koffie maken we ons rustig klaar om te vertrekken. Het regent en nu merken we weer wat het voordeel van een camper is. Geen gedoe met natte tenten etc. Om 11.30 rijden we weg van de geweldige plek en zetten koers naar Stekkenjokk, het hoogste punt van Zweden waar nog een geasfalteerde weg ligt.

Op zoek naar hoogtes en rendieren

Het is een druilerige rit, maar het is een bijzondere plek. De bomen verdwijnen, de wolken komen dichterbij en uiteindelijk lijkt het of we op de maan zijn geland. Overal zagen we stroompjes kabbelend water, het was er op zo’n bijna 900 meter hoogte wel iets frisser. Dus de winterjasjes aan en op onderzoek. Al snel zagen Mats en Louisa de keutels van misschien wel rendieren, die ze nog niet tegenkwamen.

Spektakel bij de Trappenwaterval

Na een kijkje bij een riviertje stapten we weer in de camper en reden we door richting de Trappstegforsen: de trappenwaterval. Na een tijdje zagen we, jawel: een stuk of drie rendieren grazen, helaas had Louisa haar telefoon niet startklaar bij zich om een foto te maken. Bij de waterval pauzeerden we en verbaasden ons over al het water dat daar over de rotsen bulderde.

Onder dreigend onweer

Met veel moeite geven we het thuisfront een teken van leven. Het bereik van onze telefoons is lastig. Als Nanne een bericht binnenkrijgt dat er ernstige regenval wordt verwacht en even later de beelden ziet van auto’s die half onder water staan, klimmen we weer naar de rivier die kolkend onder ons ligt en sturen een berichtje naar huis dat wij hoog en veilig staan. Dat daarna een oorverdovend onweer boven ons hoofd losbarstte lezen jullie nu.

Een nacht tussen het bulderende water

Na een soepje met stokbrood en diverse potjes UNO, doken we in bed. De bulderende rivier naast ons, hopend op beter weer de volgende dag. Morgen zetten we de Tomtom op Jokkmokk gelegen op de Poolcirkel.

Dag 12: Een nieuwe dag en nieuwe avonturen

De volgende ochtend was de wereld weer anders: het zonnetje scheen, maar de rivier bulderde nog in alle glorie. Opruimen eten, drinken en nog snel naar het ecotoilet. Beter gezegd het Skithûs, Mats vindt het vreselijk goor. Nu er een bril op zat had Nanne er ook geen moeite mee, die keer daarvoor wel. Jullie zullen wel denken: ‘ Uh, er zit toch een toilet in de camper?’ Dat klopt, maar de grote boodschap doen we daar niet op en we doen ook ons plasje in het wild als we niet op een camping staan.

Ontmoeting met de vrijheid, rendieren in het wild

Onderweg komen we een aantal rendieren tegen, die we met moeite kunnen fotograferen. Bijzonder om te zien, zo in het wild en in vrijheid.

Regenbuien en warme douches

Terwijl de wasmachines draaien komt er weer een flinke bui over, gelukkig zitten we droog. Voor het eten nemen we allemaal een warme douche en kruipen weer vroeg het bedje in.

Nomadische Groet,

Met onze harten vol avontuur en onze geesten verrijkt door al het moois dat we hebben meegemaakt, sturen we onze nomadische groeten naar iedereen die met ons meereist op deze geweldige reis.

Nanne, Louisa en Mats