We bezoeken de staafkerk van Røldal, staan op de camping ernaast. De volgende dag reizen we verder richting Heddal om ook daar de staafkerk te bewonderen. We rijden schitterende routes over bergen en langs fjorden. We rijden door tunnels met bochten van 360 graden. Bochten waarvan we zweet tussen de billen krijgen, de wegen zijn niet al te breed, spiegels worden regelmatig ingeklapt en touringcars komen soms wel erg dichtbij. Dit alles helaasin de regen. Ook de camping aan een kleine landingsbaan beleven we in de regen.

We hebben het wel gezien en hebben geen zin om de beroemde Preikestolen ook in de regen te trotseren: we doen tenslotte niet mee aan het programma ‘Now way back,’ we houden Noorwegen voor gezien en rijden Zweden in. Zweden doet ons gevoel van thuiskomen herleven. We staan op een camping aan een meer, pakken een paar uurtjes zon, maar ook daar achtervolgt de regen ons. We reizen door naar de westkust waar de storm de camper weer in een boot veranderd. We vallen schommelend in slaap, het zeil om de fiets achterop maakt herrie als een losgeslagen fok in de wind.

De volgende dag doen we de laatste camping in Zweden aan: Lomma camping, met uitzicht op de Øresundbrug. We pakken een paar uurtjes zon, eindelijk. De volgende ochtend rijden we in een keer door naar Heidenau. Onze Mats heeft het wel gezien en wil graag naar huis. We gaan het wespennest Hamburg in. File, omleiding en een onhandige uitwijkroute doet ons humeur geen goed. Maar de zon schijnt en er is nog plek op onze vaste camperplaats op doorreis naar het noorden.

Ondertussen rijden we alweer en zetten we koers naar de poort van Groningen. We slapen vannacht weer in ons eigen bed en kijken terug op een prachtige roadtrip door Noorwegen met helaas iets te veel regen.

Plannen voor de volgende reis worden alweer uitgebroed, maar eerst weer aan het werk om de vakantiepot weer aan te vullen.

Op naar de zon in Nederland!

Liefs ons: De Nomadische Familie.