Dromen van een vakantiehuisje in Zweden.
Vannacht werd Louisa gedesoriënteerd wakker: ‘Waar zijn we?’ vroeg ze aan Nanne. In zijn slaap antwoordde hij: ‘Ergens boven Nusnäs.' Louisa bleef maar door het raam turen, op zoek naar herkenning en bijna in de overtuiging dat iemand zonder hun weten de camper ergens anders had neergezet. Na een minuut of wat had ze alles weer helder en sliep lekker door. Na een ontbijtje van Zweedse Rågkaka (een soort platbroodje) met kruidenkaas en een kop thee maakten we de camper weer klaar voor vertrek.
Vertrek naar de Wildernisroute.
Om 10.50 reden we haar weer de E45 op richting Strömsund, de startplaats van de Wildernisroute. Ondanks dat we op een snelweg rijden genieten we elke kilometer van de natuur om ons heen. Nanne oppert om eens te kijken of we hier een klein vakantiehuisje kunnen kopen, hij is zeer gecharmeerd van de rust, de ruimte en de mentaliteit in Zweden. Zo’n schattig rood huisje op meters eigen bos aan een meer, Nanne ziet het zitten. Al dromend nemen we de afslag naar Østersund om bij de Lidl de camper weer te voorzien van proviand, op de Wildernisroute van 500 kilometer moet je maar afwachten wat je tegenkomt en ons motto is: Beter mee verlegen dan om verlegen. Na 93 kilometertjes zetten we de camper om 14.30 op camping Strömsund.
Een bijzonder schouwspel van Oldtimers in Strömsund.
Na het eten lopen we naar een meer, dat verveelt nooit, en lopen over een grote brug door naar het stadje zelf. We worden hier overvallen door een sprong terug in de tijd: de een na de andere oldtimer komt langs rijden. Mustangs, Cadillacs en Pontiacs uit de jaren ‘50 komen ons voorbij. In de meeste zit een dozijn opgetutte jongeren met de muziek keihard aan. Ook oudere mannen moeten hun auto showen en komen vol gas, bombarie en slippende banden voorbij. De rubberlucht verpest de schone Zweedse lucht en de witte damp maakt het zicht troebel.
Terug in de camper zijn we nog steeds verbaasd. Het hele gebeuren deed Nanne denken aan de serie Happy Days en De Fonz die met zijn vette zwarte kuif met de muziek mee zit te swingen. Na wat speurwerk komen we erachter dat het waarschijnlijk een oldtimer festival moet zijn geweest. Maar al met al een bijzonder schouwspel.
Afsluiting van de negende dag en vooruitkijken naar de Wildernisroute.
Zo komt een eind aan alweer de negende dag. En kruipen we vroeg ons bedje in. Morgen wacht het avontuur van de Wildernisroute op ons, waar we hopelijk ook wild kunnen kamperen.
Dat 10:
Na een bijzondere nacht op de camping in Strömsund, vol Noren die daar kennelijk zichzelf tegoed doen aan de alcohol die in hun thuisland niet te betalen is rijden we om 10.30 de camping af. Last hadden we niet van de Noorse zuipschuiten, de nacht was, nadat de jongeren met hun auto’s en luide muziek uitje vertrokken waren, doodstil.
Een bijzondere dag op de Wildernisroute in Zweden.
De start van de dag op de camping in Strömsund
Na een bijzondere nacht op de camping in Strömsund, vol Noren die daar kennelijk zichzelf tegoed doen aan de alcohol die in hun thuisland niet te betalen is rijden we om 10.30 de camping af. Last hadden we niet van de Noorse zuipschuiten, de nacht was, nadat de jongeren met hun auto’s en luide muziek uitje vertrokken waren, doodstil.
Op weg naar de Wildernisroute (Vildmarkvägen).
Rond 10.50 reden de Wildernisroute (Vildmarkvägen) op. Het ene na het andere mooie plaatje verschijnt aan onze ogen. En omdat het zondag is, zijn er weinig auto’s of campers te zien. We speuren de route af naar mooie plekjes om te kunnen stoppen en missen de Hällingäfallet (een 80 meter hoge waterval) we konden haar helaas niet vinden.
Het zoeken naar mooie plekjes onderweg.
Wat we wel vonden was een schitterend wildkampeer plekje en we zetten de camper om 13.15 neer. We genoten van een privé strandje aan een meer bij Frostviken en zochten hout voor een kampvuur en wat ondergoed wasten in het meer. De middag vloog om.
Het vinden van een schitterend wildkampeer plekje.
Mats en Louisa wasten zich in het meer met de Zweedse zeep: geschikt voor de schone meren, Sjö@Hav Utomus Tvål ( gekocht in Nederland) Met het gemak van de camper bij de hand, kookten we verse aardappeltjes en gebruikten die in een wokgerecht met Zweedse worstjes en groenten. Na het eten stak Nanne een klein kampvuurtje aan, wat een weelde. Daarna ging ook hij naar ons privé badlokaal, het water was 12 graden. Genieten van een privé strandje aan een meer bij Frostviken. Daarna een kop thee en samen spelletjes spelen. Waar brengt de dag ons morgen?
*Ben je geïnteresseerd in ons YouTube kanaal? Wij laten je bij deze weten dat na onze reis de filmpjes online komen. We hebben niet genoeg bereik en bundels om de toch wel zware bewerking te kunnen gebruiken.
Nomadische Groet,
Met onze harten vol avontuur en onze geesten verrijkt door al het moois dat we hebben meegemaakt, sturen we onze nomadische groeten naar iedereen die met ons meereist op deze geweldige reis.
Nanne, Louisa en Mats
Nomadische avonturen in Zweden
Dag 7: Een frisse duik in het meer en idyllische rust
Na een nacht vrij kamperen en vroeg gewekt door de eerste camperaars, die om 5.00 uur al vertrokken, nam Louisa voordat wij vertrokken naar de volgende plek een koude duik in het meer. Met haar speciale Zweedse zeep (biologisch afbreekbaar) kon ze zich gelijk even wassen. Nanne en Mats bekeken haar aangekleed vanaf de rand. Fris en fruitig, aangekleed en een ontbijtje achter de kiezen, ruimde zij de keuken op, klikte alle kasten dicht voor vertrek terwijl Nanne de TomTom instelde op Ostersund.
Op de route daarnaartoe zouden wij wel een plekje vinden, wisten wij al. TomTom heeft af en toe zin om van de gebaande paden af te gaan, dus werden wij de E45 afgestuurd en belandden in de echte rust. Geen kip te zien, af en toe een verdwaalde auto, maar verder rust, ruimte en natuur. De paarse lupinen in de berm deden Louisa aan haar jeugd denken. Ze stonden elke zomer door haar vader gekweekt in de tuin. Hier met velen tegelijk gewoon langs de weg. We reden langs idyllische dorpjes met authentieke rode huizen. Bij het zien van de rustige omgeving, zoals al eerder verbaasden wij ons niet waarom de Zweden zo ontspannen zijn. Ze lijken nooit haast te hebben, zijn vriendelijk en beleefd.
Na 90 kilometer stopten we bij een camping die ons wel wat leek. We hadden stroom nodig om de accu's weer te laden en een echte douche zo af en toe is ook best wel lekker. Een ruime camping aan wederom een prachtig meer. Het restaurant vulde onze buikjes met een heerlijke wildburger, op een homebaked broodje en frietjes, zo lekker hebben we ze in tijden niet gegeten. In de bediening werkte een schattig vrouwtje, ze droeg een crème met blauw geruite jurk en hoge schoenen. Rozig van het lekkere eten schoot bij Louisa Vrouwtje theelepel te binnen en ook Nanne kreeg gelijk dezelfde associatie. Toen ze later op de avond met haar quadover de camping scheurde om illegale kampeerders op te sporen was dit manusje-van-alles niet zo schattig. Betalen of wegwezen, gelijk heeft ze.
Na een avondwandeling om het meer en de zon de lucht rood te zien kleuren, dronken we een kop thee en speelden kaartspelletjes. Moe en voldaan doken we in bed.
Dag 8: Een extra dag bij Vrouwtje Theelepel
Omdat wij zo lekker stonden op de camping van Vrouwtje Theelepel besloten we er een extra dagje aan vast te plakken. Toen we ons hiervoor wilden melden, bleek hetzelfde vrouwtje ook nog het lokale brood te bakken. We kochten een heerlijk zuurdesembrood waar we en voor het ontbijt en voor de lunch heerlijk van aten.
Nanne en Mats deden jeu de boule, terwijl Louisa de camper een sopbeurt gaf en de stofzuiger was ook nodig.
De kasten weer uitgemest, de camper weer fris, de was aan de lijn. Tijd voor een wandeling. In het bos rond de camping bevonden zich grote
vliegenzwammen, zo groot dat je bijna zou denken dat niet alleen Vrouwtje Theelepel, maar ook Pinkeltje zijn weg naar Zweden had gevonden.
En toen was het verhaaltje uit, eten, afwassen, spelletjes en iedereen een douche. Morgen is er weer een nieuw avontuur, want waar eindigen we dan?
Nomadische Groet:
Met onze harten vol avontuur en onze geesten verrijkt door al het moois dat we hebben meegemaakt, sturen we onze nomadische groeten naar iedereen die met ons meereist op deze geweldige reis.
Nanne, Louisa en Mats
Avondwandeling naar de Tröllhättan Waterval
Gezellige tijd in de camper.
Na de avondwandeling van 6 kilometer langs de rivier, keerden we terug naar onze gezellige camper. Nanne dook om 22.00 uur moe maar voldaan in bed, Louisa was nog druk bezig met het bewerken van filmpjes voor haar Youtube-kanaal, en Mats had zich al comfortabel in bed geïnstalleerd om wat filmpjes te kijken. Het was een heerlijke avond, genietend van elkaars gezelschap en de rust van de omgeving.
Wildkamperen bij een Golfclub.
Op zoek naar een geschikte plek om te overnachten, besloten we het te proberen: wildkamperen. Met behulp van de campercontact app vonden we een parkeerplaats bij een lokale golfclub van Sunne Kommune. We waren eerst wat huiverig om gewoon ergens te overnachten, vooral na het vorige debacle en de kapotte spiegel. Maar we waren aangenaam verrast toen de winkelmedewerker van de golfclub ons hartelijk verwelkomde en ons toestond om gratis op hun parkeerplaats te staan. Bovendien waren er zelfs toiletten beschikbaar, wat ons wildkampeeravontuur een stuk comfortabeler maakte. We genoten van een drankje, onze eerste wildkampeerervaring was een succesvolle besparing van 400 Zweedse Kronen op accommodatie. Na het eten lopen we wat rond en genieten van het mooie weer. We lopen rond een monument met een grote adelaar erop: het Kinship monument. Dit is opgericht ter nagedachtenis aan degenen die uit Finland kwamen en zich in Värmland vestigden en aan degenen die naar Amerika emigreerden. Een symbool van de banden tussen bloedverwanten in het Westen en in het Oosten. Daarna zetten we thee, spelen nog een potje UNO en gaan slapen.
Dag 6: Bezoek aan Nusnäs.
De volgende ochtend begonnen we de dag rustig en vertrokken om 10.30 uur richting Mora. Ons doel was om de beroemde Dalapaardjes, houten handbeschilderde paardjes, te bezoeken in hun oorspronkelijke thuisbasis, Nusnäs. Eenmaal aangekomen in dit charmante dorp aan de oevers van het prachtige Siljanmeer, voelden we de magie van ambachtelijke tradities. In de paardjes fabriek werden we betoverd door de vakmensen die met liefde en precisie deze schattige paardjes creëerden en schilderden. Het was een unieke ervaring om getuige te zijn van het hele proces.
Overnachten langs een prachtig meer.
Op dag 6 vervolgden we onze reis en hoopten we de perfecte plek te vinden om te overnachten langs de E45. Na wat zoeken vonden we een schilderachtige parking bij het Sandjöns fiskekamp in Los. Deze idyllische plek aan het meer bood een rustige en ontspannen sfeer. En zoals altijd in Zweden, waren we blij verrast dat je gewoon mag slapen waar je wilt, wat ons avontuur in dit steeds mooier wordende land extra speciaal maakte.
De Vildmarksvägen (Wildernisroute)
Na een goede nachtrust beginnen we onze reis richting de Vildmarksvägen, ook wel bekend als de Wildernisroute. Deze weg is een van de mooiste en hoogstgelegen routes in Zweden, die zich uitstrekt over het adembenemende Stekenjokkplateau tussen Lapland (Lappland) en Jämtland. Met een totale lengte van ongeveer 500 kilometer, belooft de Vildmarksvägen ons onvergetelijke uitzichten en ontmoetingen met de ongerepte natuur van Zweden.
Nomadische Groet,
Met onze harten vol avontuur en onze geesten verrijkt door al het moois dat we hebben meegemaakt, sturen we onze nomadische groeten naar iedereen die met ons meereist op deze geweldige reis.
De Nomadische Familie,
Nanne, Louisa en Mats
Je kunt ons ook vinden op Instagram @de_nomadischefamilie
🌍🚐 Camperroadtrip avontuur begint morgen! Op weg naar de Poolcirkel! 🌲🌞
Hallo iedereen! Vanaf vandaag willen wij graag ons avontuur delen, want wij beginnen morgen aan een fantastische camperroadtrip via Denemarken naar Zweden, met als uiteindelijke bestemming de mystieke Poolcirkel! Wildkamperen staat bovenaan de lijst van onvergetelijke ervaringen, we kunnen niet wachten om de adembenemende natuur en verborgen schatten van Scandinavië te ontdekken. Dus spring aan boord en reis met ons mee terwijl wij onze eerste dag met jullie delen!
Onderweg naar het Noorden: onze eerste stop in Denemarken en de betoverende schoonheid van Zweden
Na maanden van planning en voorbereiding, waarbij Nanne de route zorgvuldig uitstippeldeen alle nodige benodigdheden zijn ingepakt, is het eindelijk tijd om ons avontuur te beginnen. We stappen in de comfortabele camper van opa en rijden richting het noorden, met een hart vol verwachting en een glimlach op onze gezichten. Onze eerste stop wordt hopelijk Denemarken, een land dat bekend staat om zijn prachtige kustlijn, charmante dorpjes en vriendelijke mensen. Het plan was richting Frederikshaven te rijden en vandaar de ferry naar Göteborg te nemen, maar we besloten via de Storebaelt brug en de Oresund brug via Malmö Zweden in te rijden. Aangekomen in Zweden hopen we het adembenemende Zweedse landschap, te begroeten met haar uitgestrekte bossen, kristalheldere meren en majestueuze bergen.
Ons ultieme doel: De Poolcirkel bereiken en een worden met de natuur
Ons doel is: de Poolcirkel bereiken. We willen zoveel mogelijk off-road gaan om de minder bekende paden te verkennen, zodat we kunnen genieten van de rust en sereniteit van de ongerepte natuur. Wildkamperen is onze prioriteit, omdat we graag één willen worden met de natuur.
Op weg naar de Poolcirkel: een avontuur vol verwondering en opwinding
En zo begint onze avontuurlijke reis naar de Poolcirkel, vol verwondering en opwinding. Wij kijken uit naar alles wat er komen gaat. Via dit reisblog zullen we jullie op de hoogte houden van onze avonturen terwijl we de Poolcirkel naderen. Blijf op de hoogte voor meer verhalen over onze roadtrip en de magie van wildkamperen in Scandinavië!
Laat je e-mailadres achter onderaan dit bericht (of aan de zijkant) om op de hoogte te blijven van nieuwe blogs.
Je kunt ons ook volgen op Instagram en Youtubeonder de naam @de_nomadischefamilie.
Vrolijke groet De Nomadische Familie: Nanne, Louisa en Mats
