Dromen van een vakantiehuisje in Zweden.
Vannacht werd Louisa gedesoriënteerd wakker: ‘Waar zijn we?’ vroeg ze aan Nanne. In zijn slaap antwoordde hij: ‘Ergens boven Nusnäs.' Louisa bleef maar door het raam turen, op zoek naar herkenning en bijna in de overtuiging dat iemand zonder hun weten de camper ergens anders had neergezet. Na een minuut of wat had ze alles weer helder en sliep lekker door. Na een ontbijtje van Zweedse Rågkaka (een soort platbroodje) met kruidenkaas en een kop thee maakten we de camper weer klaar voor vertrek.
Vertrek naar de Wildernisroute.
Om 10.50 reden we haar weer de E45 op richting Strömsund, de startplaats van de Wildernisroute. Ondanks dat we op een snelweg rijden genieten we elke kilometer van de natuur om ons heen. Nanne oppert om eens te kijken of we hier een klein vakantiehuisje kunnen kopen, hij is zeer gecharmeerd van de rust, de ruimte en de mentaliteit in Zweden. Zo’n schattig rood huisje op meters eigen bos aan een meer, Nanne ziet het zitten. Al dromend nemen we de afslag naar Østersund om bij de Lidl de camper weer te voorzien van proviand, op de Wildernisroute van 500 kilometer moet je maar afwachten wat je tegenkomt en ons motto is: Beter mee verlegen dan om verlegen. Na 93 kilometertjes zetten we de camper om 14.30 op camping Strömsund.
Een bijzonder schouwspel van Oldtimers in Strömsund.
Na het eten lopen we naar een meer, dat verveelt nooit, en lopen over een grote brug door naar het stadje zelf. We worden hier overvallen door een sprong terug in de tijd: de een na de andere oldtimer komt langs rijden. Mustangs, Cadillacs en Pontiacs uit de jaren ‘50 komen ons voorbij. In de meeste zit een dozijn opgetutte jongeren met de muziek keihard aan. Ook oudere mannen moeten hun auto showen en komen vol gas, bombarie en slippende banden voorbij. De rubberlucht verpest de schone Zweedse lucht en de witte damp maakt het zicht troebel.
Terug in de camper zijn we nog steeds verbaasd. Het hele gebeuren deed Nanne denken aan de serie Happy Days en De Fonz die met zijn vette zwarte kuif met de muziek mee zit te swingen. Na wat speurwerk komen we erachter dat het waarschijnlijk een oldtimer festival moet zijn geweest. Maar al met al een bijzonder schouwspel.
Afsluiting van de negende dag en vooruitkijken naar de Wildernisroute.
Zo komt een eind aan alweer de negende dag. En kruipen we vroeg ons bedje in. Morgen wacht het avontuur van de Wildernisroute op ons, waar we hopelijk ook wild kunnen kamperen.
Dat 10:
Na een bijzondere nacht op de camping in Strömsund, vol Noren die daar kennelijk zichzelf tegoed doen aan de alcohol die in hun thuisland niet te betalen is rijden we om 10.30 de camping af. Last hadden we niet van de Noorse zuipschuiten, de nacht was, nadat de jongeren met hun auto’s en luide muziek uitje vertrokken waren, doodstil.
Een bijzondere dag op de Wildernisroute in Zweden.
De start van de dag op de camping in Strömsund
Na een bijzondere nacht op de camping in Strömsund, vol Noren die daar kennelijk zichzelf tegoed doen aan de alcohol die in hun thuisland niet te betalen is rijden we om 10.30 de camping af. Last hadden we niet van de Noorse zuipschuiten, de nacht was, nadat de jongeren met hun auto’s en luide muziek uitje vertrokken waren, doodstil.
Op weg naar de Wildernisroute (Vildmarkvägen).
Rond 10.50 reden de Wildernisroute (Vildmarkvägen) op. Het ene na het andere mooie plaatje verschijnt aan onze ogen. En omdat het zondag is, zijn er weinig auto’s of campers te zien. We speuren de route af naar mooie plekjes om te kunnen stoppen en missen de Hällingäfallet (een 80 meter hoge waterval) we konden haar helaas niet vinden.
Het zoeken naar mooie plekjes onderweg.
Wat we wel vonden was een schitterend wildkampeer plekje en we zetten de camper om 13.15 neer. We genoten van een privé strandje aan een meer bij Frostviken en zochten hout voor een kampvuur en wat ondergoed wasten in het meer. De middag vloog om.
Het vinden van een schitterend wildkampeer plekje.
Mats en Louisa wasten zich in het meer met de Zweedse zeep: geschikt voor de schone meren, Sjö@Hav Utomus Tvål ( gekocht in Nederland) Met het gemak van de camper bij de hand, kookten we verse aardappeltjes en gebruikten die in een wokgerecht met Zweedse worstjes en groenten. Na het eten stak Nanne een klein kampvuurtje aan, wat een weelde. Daarna ging ook hij naar ons privé badlokaal, het water was 12 graden. Genieten van een privé strandje aan een meer bij Frostviken. Daarna een kop thee en samen spelletjes spelen. Waar brengt de dag ons morgen?
*Ben je geïnteresseerd in ons YouTube kanaal? Wij laten je bij deze weten dat na onze reis de filmpjes online komen. We hebben niet genoeg bereik en bundels om de toch wel zware bewerking te kunnen gebruiken.
Nomadische Groet,
Met onze harten vol avontuur en onze geesten verrijkt door al het moois dat we hebben meegemaakt, sturen we onze nomadische groeten naar iedereen die met ons meereist op deze geweldige reis.
Nanne, Louisa en Mats
Nomadische avonturen in Zweden
Dag 7: Een frisse duik in het meer en idyllische rust
Na een nacht vrij kamperen en vroeg gewekt door de eerste camperaars, die om 5.00 uur al vertrokken, nam Louisa voordat wij vertrokken naar de volgende plek een koude duik in het meer. Met haar speciale Zweedse zeep (biologisch afbreekbaar) kon ze zich gelijk even wassen. Nanne en Mats bekeken haar aangekleed vanaf de rand. Fris en fruitig, aangekleed en een ontbijtje achter de kiezen, ruimde zij de keuken op, klikte alle kasten dicht voor vertrek terwijl Nanne de TomTom instelde op Ostersund.
Op de route daarnaartoe zouden wij wel een plekje vinden, wisten wij al. TomTom heeft af en toe zin om van de gebaande paden af te gaan, dus werden wij de E45 afgestuurd en belandden in de echte rust. Geen kip te zien, af en toe een verdwaalde auto, maar verder rust, ruimte en natuur. De paarse lupinen in de berm deden Louisa aan haar jeugd denken. Ze stonden elke zomer door haar vader gekweekt in de tuin. Hier met velen tegelijk gewoon langs de weg. We reden langs idyllische dorpjes met authentieke rode huizen. Bij het zien van de rustige omgeving, zoals al eerder verbaasden wij ons niet waarom de Zweden zo ontspannen zijn. Ze lijken nooit haast te hebben, zijn vriendelijk en beleefd.
Na 90 kilometer stopten we bij een camping die ons wel wat leek. We hadden stroom nodig om de accu's weer te laden en een echte douche zo af en toe is ook best wel lekker. Een ruime camping aan wederom een prachtig meer. Het restaurant vulde onze buikjes met een heerlijke wildburger, op een homebaked broodje en frietjes, zo lekker hebben we ze in tijden niet gegeten. In de bediening werkte een schattig vrouwtje, ze droeg een crème met blauw geruite jurk en hoge schoenen. Rozig van het lekkere eten schoot bij Louisa Vrouwtje theelepel te binnen en ook Nanne kreeg gelijk dezelfde associatie. Toen ze later op de avond met haar quadover de camping scheurde om illegale kampeerders op te sporen was dit manusje-van-alles niet zo schattig. Betalen of wegwezen, gelijk heeft ze.
Na een avondwandeling om het meer en de zon de lucht rood te zien kleuren, dronken we een kop thee en speelden kaartspelletjes. Moe en voldaan doken we in bed.
Dag 8: Een extra dag bij Vrouwtje Theelepel
Omdat wij zo lekker stonden op de camping van Vrouwtje Theelepel besloten we er een extra dagje aan vast te plakken. Toen we ons hiervoor wilden melden, bleek hetzelfde vrouwtje ook nog het lokale brood te bakken. We kochten een heerlijk zuurdesembrood waar we en voor het ontbijt en voor de lunch heerlijk van aten.
Nanne en Mats deden jeu de boule, terwijl Louisa de camper een sopbeurt gaf en de stofzuiger was ook nodig.
De kasten weer uitgemest, de camper weer fris, de was aan de lijn. Tijd voor een wandeling. In het bos rond de camping bevonden zich grote
vliegenzwammen, zo groot dat je bijna zou denken dat niet alleen Vrouwtje Theelepel, maar ook Pinkeltje zijn weg naar Zweden had gevonden.
En toen was het verhaaltje uit, eten, afwassen, spelletjes en iedereen een douche. Morgen is er weer een nieuw avontuur, want waar eindigen we dan?
Nomadische Groet:
Met onze harten vol avontuur en onze geesten verrijkt door al het moois dat we hebben meegemaakt, sturen we onze nomadische groeten naar iedereen die met ons meereist op deze geweldige reis.
Nanne, Louisa en Mats
Avondwandeling naar de Tröllhättan Waterval
Gezellige tijd in de camper.
Na de avondwandeling van 6 kilometer langs de rivier, keerden we terug naar onze gezellige camper. Nanne dook om 22.00 uur moe maar voldaan in bed, Louisa was nog druk bezig met het bewerken van filmpjes voor haar Youtube-kanaal, en Mats had zich al comfortabel in bed geïnstalleerd om wat filmpjes te kijken. Het was een heerlijke avond, genietend van elkaars gezelschap en de rust van de omgeving.
Wildkamperen bij een Golfclub.
Op zoek naar een geschikte plek om te overnachten, besloten we het te proberen: wildkamperen. Met behulp van de campercontact app vonden we een parkeerplaats bij een lokale golfclub van Sunne Kommune. We waren eerst wat huiverig om gewoon ergens te overnachten, vooral na het vorige debacle en de kapotte spiegel. Maar we waren aangenaam verrast toen de winkelmedewerker van de golfclub ons hartelijk verwelkomde en ons toestond om gratis op hun parkeerplaats te staan. Bovendien waren er zelfs toiletten beschikbaar, wat ons wildkampeeravontuur een stuk comfortabeler maakte. We genoten van een drankje, onze eerste wildkampeerervaring was een succesvolle besparing van 400 Zweedse Kronen op accommodatie. Na het eten lopen we wat rond en genieten van het mooie weer. We lopen rond een monument met een grote adelaar erop: het Kinship monument. Dit is opgericht ter nagedachtenis aan degenen die uit Finland kwamen en zich in Värmland vestigden en aan degenen die naar Amerika emigreerden. Een symbool van de banden tussen bloedverwanten in het Westen en in het Oosten. Daarna zetten we thee, spelen nog een potje UNO en gaan slapen.
Dag 6: Bezoek aan Nusnäs.
De volgende ochtend begonnen we de dag rustig en vertrokken om 10.30 uur richting Mora. Ons doel was om de beroemde Dalapaardjes, houten handbeschilderde paardjes, te bezoeken in hun oorspronkelijke thuisbasis, Nusnäs. Eenmaal aangekomen in dit charmante dorp aan de oevers van het prachtige Siljanmeer, voelden we de magie van ambachtelijke tradities. In de paardjes fabriek werden we betoverd door de vakmensen die met liefde en precisie deze schattige paardjes creëerden en schilderden. Het was een unieke ervaring om getuige te zijn van het hele proces.
Overnachten langs een prachtig meer.
Op dag 6 vervolgden we onze reis en hoopten we de perfecte plek te vinden om te overnachten langs de E45. Na wat zoeken vonden we een schilderachtige parking bij het Sandjöns fiskekamp in Los. Deze idyllische plek aan het meer bood een rustige en ontspannen sfeer. En zoals altijd in Zweden, waren we blij verrast dat je gewoon mag slapen waar je wilt, wat ons avontuur in dit steeds mooier wordende land extra speciaal maakte.
De Vildmarksvägen (Wildernisroute)
Na een goede nachtrust beginnen we onze reis richting de Vildmarksvägen, ook wel bekend als de Wildernisroute. Deze weg is een van de mooiste en hoogstgelegen routes in Zweden, die zich uitstrekt over het adembenemende Stekenjokkplateau tussen Lapland (Lappland) en Jämtland. Met een totale lengte van ongeveer 500 kilometer, belooft de Vildmarksvägen ons onvergetelijke uitzichten en ontmoetingen met de ongerepte natuur van Zweden.
Nomadische Groet,
Met onze harten vol avontuur en onze geesten verrijkt door al het moois dat we hebben meegemaakt, sturen we onze nomadische groeten naar iedereen die met ons meereist op deze geweldige reis.
De Nomadische Familie,
Nanne, Louisa en Mats
Je kunt ons ook vinden op Instagram @de_nomadischefamilie
Kamperen in Zweden en een onverwachte tegenvaller.
De zwempier met uitzicht op
30-7-2023
Gisteravond onder de indruk van het strandje en de zwempier met uitzicht op de The Bridge ( Øresundbrug) besloten we de volgende ochtend te vragen
of er een plaats met stroom vrij was op Lomma camping. Om 6.30 was Louisa wakker, enthousiast om een duik in de zee te nemen. Na een kop thee, voor Nanne koffie en voor Mats een limo met
ontbijtkoek, liepen we om 9.00 naar de receptie. Er was nog één plekje vrij voor de camper, dus een kleine verhuizing stond gepland. Toen de meeste kamp verlaters waren vertrokken reden we naar ons
nieuwe stekkie voor deze dag.
Een plons in de zee.
Na de verhuizing kon eindelijk die plons in de zee genomen worden. Plons? Dat is een groot woord. Vanaf de meterslange steiger die een eind het water in loopt, konden we met een trap het water in. Het water is een uitmonding van de Oostzee en is bijna omsloten door land, in de driehoek Kopenhagen, Malmö en Helsingborg.
Op zoek naar Lidl en een onverwachte bui.
Na de lunch besloten we, omdat het weer super was, een wandeling door het bos en langs een meer om de plaatselijke Lidl een bezoek te brengen. Het was een prachtige route. Bijzonder om dwars door de natuur te lopen om een boodschap te doen. Daar waar je denkt de verkeerde route te volgen, omdat je onder bomen en langs water loopt en je niet na die 350 meter die Google je verteld, een supermarkt verwacht, doemt er uit het niets toch één op.Lidl is door heel Europa blijkbaar hetzelfde, alleen de talen zijn aangepast en hier en daar staat net een ander merk dan bij ons, maar het blijft vertrouwd. Tijdens onze tocht door de winkel veranderd het weer als een toverbal. Net was de lucht nog helder blauw, met geel van de zon als de Zweedse vlag, nu was ze donkergrijs. De regen spoelde de goten met een kolkende stroom water schoon, de straat kreeg een natuurlijke schrobbeurt. En wij? Wij stonden 2,5 kilometer verwijderd van de camping, met alleen een shirtje en een broekje aan. We sloten ons aan bij de schuilende Zweden en maakten ons niet druk. De rust van het land liet ons nu, zelfs in het Zuiden al, gemoedelijk en geduldig wachten tot de bui weer verder dreef.
De avonturen van kamperen in de camper.
Na het eten was het tijd om allemaal grondig te douchen voor we de volgende dag verder rijden, niet wetend waar we terecht zullen komen.
Dag 4:
Het slapen in de camper went al. Nanne en Louisa vinden elkaar nog lief en liggen lepeltje aan lepeltje op het smalle matras. Mats heeft het rijk alleen op het bed wat we elke avond opbouwen van de banken en de tafel in het midden. We hebben een logeermatras van huis mee om de naden van de bankkussens te verbergen, ook Mats is gewend aan zijn minder comfortabele slaapplaats. Het maakt ons veerkrachtig en weerbaar voor dat wat nog komen gaat. Nu, maar ook in de toekomst. Om 5.00 is het al licht buiten en Louisa grijpt naar haar niet overbodig meegenomen slaapmasker. Om 7.00 mag ze wakker blijven en schrijft dit gedeelte van het blog.
Een natte dag en tegenvaller
10.30 vertrekken we uit Lomma, we rijden langs de Lidl om nog wat boodschappen en belanden in weer een flinke regenbui, deze keer zitten we droog en rijden lekker door. Ons plan om te gaan wildkamperen lijkt tot nu toe nog steeds niet te lukken. We durven ook niet echt in onbekende smalle paadjes te rijden, want ook de gewone tweebaans tussenwegen lijken te smal voor sommige weggebruikers. Vanmiddag had een tegenligger het lef, of geen inzicht om niet genoeg naar rechts uit te wijken en ramt zonder pardon tegen de camperspiegel. Ik stap uit en hol snel om de onderste kleine spiegel te pakken, de dader was gevlogen. Gelukkig zit het bovenste deel nog wel op zijn plek. Nanne baalde enorm, hij wilde opa zijn camper zonder schade weer afleveren. Maar ja een ongeluk zit zoals we altijd zeggen, in een klein hoekje. Teleurgesteld weer een camping te moeten zoeken kwamen we na 336 km om 18.30 aan bij Tröllhättan City Camping. Ze hadden nog net één plekje vrij. Een nette camping, maar niet iets wat onze voorkeur heeft. Mats is wel blij, we staan weer op stroom dus zijn tablet is en blijft zijn trouwe metgezel. De rust en de ruimte voor het kamperen gaan wij hopelijk Noordelijker wel vinden.
Groetjes De Nomadische Familie.
Je kunt ons op Instagram volgen onder de naam:
@de_nomadischefamilie.
Let weer niet op de uitlijning, het zij zo.
Nanne, Louisa en Mats
Op avontuur met de camper: van Alkmaar naar Zweden.
Vertrek uit Alkmaar
Voordat we om 10.30 uit Alkmaar vertrekken, zorgen Nanne en ik ervoor dat we de twee fietsen op de camper hebben bevestigd. Mats, wacht thuis vol verwachting tot wij hem komen halen. Met een
afscheidszwaai naar opa beginnen we onze tocht richting het onbekende. Onze dochter Loulou bewaakt het fort thuis en geniet van vier weken vrijheid.
Op weg naar Groningen
De start op de Afsluitdijk verloopt niet zonder hobbels, maar we zijn ontspannen en hebben geen haast. Vogelvrij, niets MOET. Het uitzicht op het stromende water door de sluis is adembenemend, en we rijden rustig door naar Groningen. Eenmaal in de stad, met de camper als ons huis op wielen, manoeuvreren we als een slak tussen wegwerkzaamheden en auto's. Gelukkig vinden we beschutting achter een vrachtwagen.
Op weg naar Duitsland.
Rijden met de camper is nieuw voor ons, maar we blijven positief en flexibel. "Als hij past, passen wij zeker," is ons motto, over de vrachtwagen die voor ons rijdt. Na twintig minuten ontsnappen we aan de drukte en gaan we richting de grens met Duitsland. Om 14.22 uur passeren we de denkbeeldige grens en duiken we in een andere taal - het Duits.
Aankomst op Camping Heidenau.
Om 17.15 uur komen we aan op camping Heidenau. Dankzij de digitale wereld is het inchecken een fluitje van een cent. Toch hebben we hulp nodig van andere campinggasten om de stroom aan de praat te krijgen. Na wat creatief denkwerk en handen- en voetenwerk zijn we erin geslaagd. Met een vol terrein en andere reizigers die binnenstromen, voelt het als een avontuurlijk samenzijn.
Een avond op de camping.
De dag eindigt met een snelle maaltijdsalade, afwas en een gezellig potje kaarten. Alleen het lichtknopje in de badkamer vinden, blijkt een kleine uitdaging. Het kamperen met alle moderne gemakken is een luxe die we weten te waarderen. Morgen wacht Zweden op ons. Of we dat morgen al redden? Dat lezen jullie later.
Dag 2: Onderweg naar Zweden.
Dag 2 begint na een onrustige nacht. Om 9.00 uur vertrekken we in de hoop dat we vlot Hamburg kunnen passeren. Tot onze vreugde zijn we om 10.15 uur al voorbij de stad. Echter, verderop belanden we in een enorme opstopping. Samen met talloze andere campers, vragen we ons af waar al die auto's vandaan komen.
De grens met Denemarken.
Om 13.15 uur passeren we de grens met Denemarken ?? Na een korte pauze en een hapje eten, vervolgen we onze weg richting Odense om 17.30 uur. De grote Belt-brug lijkt net de autoroute du soleil, vol met huisjes op wielen. We besluiten na een snelle maaltijd door te rijden naar Zweden, omdat de campings in Denemarken volgeboekt zijn. Uiteindelijk vinden we om 20.45 uur een plekje op camping Lomma in Lomma.
Tot nu toe.
Met onze avontuurlijke reis tot nu toe, kijken we uit naar wat Zweden voor ons in petto heeft. De komende dagen zullen vast weer vol verrassingen zitten. Tot de volgende update!
Volg ons ook op Instagram: @de_nomadischefamilie
* Let niet op de uitlijning, mobiel bewerken lijnt nietaltijd goed uit heb ik gemerkt.
🌍🚐 Camperroadtrip avontuur begint morgen! Op weg naar de Poolcirkel! 🌲🌞
Hallo iedereen! Vanaf vandaag willen wij graag ons avontuur delen, want wij beginnen morgen aan een fantastische camperroadtrip via Denemarken naar Zweden, met als uiteindelijke bestemming de mystieke Poolcirkel! Wildkamperen staat bovenaan de lijst van onvergetelijke ervaringen, we kunnen niet wachten om de adembenemende natuur en verborgen schatten van Scandinavië te ontdekken. Dus spring aan boord en reis met ons mee terwijl wij onze eerste dag met jullie delen!
Onderweg naar het Noorden: onze eerste stop in Denemarken en de betoverende schoonheid van Zweden
Na maanden van planning en voorbereiding, waarbij Nanne de route zorgvuldig uitstippeldeen alle nodige benodigdheden zijn ingepakt, is het eindelijk tijd om ons avontuur te beginnen. We stappen in de comfortabele camper van opa en rijden richting het noorden, met een hart vol verwachting en een glimlach op onze gezichten. Onze eerste stop wordt hopelijk Denemarken, een land dat bekend staat om zijn prachtige kustlijn, charmante dorpjes en vriendelijke mensen. Het plan was richting Frederikshaven te rijden en vandaar de ferry naar Göteborg te nemen, maar we besloten via de Storebaelt brug en de Oresund brug via Malmö Zweden in te rijden. Aangekomen in Zweden hopen we het adembenemende Zweedse landschap, te begroeten met haar uitgestrekte bossen, kristalheldere meren en majestueuze bergen.
Ons ultieme doel: De Poolcirkel bereiken en een worden met de natuur
Ons doel is: de Poolcirkel bereiken. We willen zoveel mogelijk off-road gaan om de minder bekende paden te verkennen, zodat we kunnen genieten van de rust en sereniteit van de ongerepte natuur. Wildkamperen is onze prioriteit, omdat we graag één willen worden met de natuur.
Op weg naar de Poolcirkel: een avontuur vol verwondering en opwinding
En zo begint onze avontuurlijke reis naar de Poolcirkel, vol verwondering en opwinding. Wij kijken uit naar alles wat er komen gaat. Via dit reisblog zullen we jullie op de hoogte houden van onze avonturen terwijl we de Poolcirkel naderen. Blijf op de hoogte voor meer verhalen over onze roadtrip en de magie van wildkamperen in Scandinavië!
Laat je e-mailadres achter onderaan dit bericht (of aan de zijkant) om op de hoogte te blijven van nieuwe blogs.
Je kunt ons ook volgen op Instagram en Youtubeonder de naam @de_nomadischefamilie.
Vrolijke groet De Nomadische Familie: Nanne, Louisa en Mats
