De zwempier met uitzicht op

30-7-2023

Gisteravond onder de indruk van het strandje en de zwempier met uitzicht op de The Bridge ( Øresundbrug) besloten we de volgende ochtend te vragen of er een plaats met stroom vrij was op Lomma camping. Om 6.30 was Louisa wakker, enthousiast om een duik in de zee te nemen. Na een kop thee, voor Nanne koffie en voor Mats een limo met ontbijtkoek, liepen we om 9.00 naar de receptie. Er was nog één plekje vrij voor de camper, dus een kleine verhuizing stond gepland. Toen de meeste kamp verlaters waren vertrokken reden we naar ons nieuwe stekkie voor deze dag.

Een plons in de zee.

Na de verhuizing kon eindelijk die plons in de zee genomen worden. Plons? Dat is een groot woord. Vanaf de meterslange steiger die een eind het water in loopt, konden we met een trap het water in. Het water is een uitmonding van de Oostzee en is bijna omsloten door land, in de driehoek Kopenhagen, Malmö en Helsingborg.

Op zoek naar Lidl en een onverwachte bui.

Na de lunch besloten we, omdat het weer super was, een wandeling door het bos en langs een meer om de plaatselijke Lidl een bezoek te brengen. Het was een prachtige route. Bijzonder om dwars door de natuur te lopen om een boodschap te doen. Daar waar je denkt de verkeerde route te volgen, omdat je onder bomen en langs water loopt en je niet na die 350 meter die Google je verteld, een supermarkt verwacht, doemt er uit het niets toch één op.Lidl is door heel Europa blijkbaar hetzelfde, alleen de talen zijn aangepast en hier en daar staat net een ander merk dan bij ons, maar het blijft vertrouwd. Tijdens onze tocht door de winkel veranderd het weer als een toverbal. Net was de lucht nog helder blauw, met geel van de zon als de Zweedse vlag, nu was ze donkergrijs. De regen spoelde de goten met een kolkende stroom water schoon, de straat kreeg een natuurlijke schrobbeurt. En wij? Wij stonden 2,5 kilometer verwijderd van de camping, met alleen een shirtje en een broekje aan. We sloten ons aan bij de schuilende Zweden en maakten ons niet druk. De rust van het land liet ons nu, zelfs in het Zuiden al, gemoedelijk en geduldig wachten tot de bui weer verder dreef.

De avonturen van kamperen in de camper.

Na het eten was het tijd om allemaal grondig te douchen voor we de volgende dag verder rijden, niet wetend waar we terecht zullen komen.

Dag 4:

Het slapen in de camper went al. Nanne en Louisa vinden elkaar nog lief en liggen lepeltje aan lepeltje op het smalle matras. Mats heeft het rijk alleen op het bed wat we elke avond opbouwen van de banken en de tafel in het midden. We hebben een logeermatras van huis mee om de naden van de bankkussens te verbergen, ook Mats is gewend aan zijn minder comfortabele slaapplaats. Het maakt ons veerkrachtig en weerbaar voor dat wat nog komen gaat. Nu, maar ook in de toekomst. Om 5.00 is het al licht buiten en Louisa grijpt naar haar niet overbodig meegenomen slaapmasker. Om 7.00 mag ze wakker blijven en schrijft dit gedeelte van het blog.

Een natte dag en tegenvaller

10.30 vertrekken we uit Lomma, we rijden langs de Lidl om nog wat boodschappen en belanden in weer een flinke regenbui, deze keer zitten we droog en rijden lekker door. Ons plan om te gaan wildkamperen lijkt tot nu toe nog steeds niet te lukken. We durven ook niet echt in onbekende smalle paadjes te rijden, want ook de gewone tweebaans tussenwegen lijken te smal voor sommige weggebruikers. Vanmiddag had een tegenligger het lef, of geen inzicht om niet genoeg naar rechts uit te wijken en ramt zonder pardon tegen de camperspiegel. Ik stap uit en hol snel om de onderste kleine spiegel te pakken, de dader was gevlogen. Gelukkig zit het bovenste deel nog wel op zijn plek. Nanne baalde enorm, hij wilde opa zijn camper zonder schade weer afleveren. Maar ja een ongeluk zit zoals we altijd zeggen, in een klein hoekje. Teleurgesteld weer een camping te moeten zoeken kwamen we na 336 km om 18.30 aan bij Tröllhättan City Camping. Ze hadden nog net één plekje vrij. Een nette camping, maar niet iets wat onze voorkeur heeft. Mats is wel blij, we staan weer op stroom dus zijn tablet is en blijft zijn trouwe metgezel. De rust en de ruimte voor het kamperen gaan wij hopelijk Noordelijker wel vinden.

Groetjes De Nomadische Familie.

Je kunt ons op Instagram volgen onder de naam:

@de_nomadischefamilie.

Let weer niet op de uitlijning, het zij zo.

Nanne, Louisa en Mats